W gwałtownie przemieniającej się gospodarce kapitalistycznej oraz okolicznościach zaciętej konkurencji, firmy są przymuszone do szybkiego reagowania na zmiennie zapotrzebowanie, a co za tym idzie, zaangażowanie pełnego łańcucha dostaw. Wyśrubowane wymagania rynku wywierają na przedsiębiorstwach wymóg skrócenia czasu przejścia przesyłek w łańcuchach dostaw. Aby to osiągnąć korzysta się z takich metod jak cross-docking. Pominięcie procesów składowania to najważniejsza jej korzyść, a całkowity przeładunek towarów odbywa się w strefie przyrampowej. Uzyskanie wydajnego cross-dockingu wymaga wysokiego stopnia skoordynowania działań przyjmowania i wydawania towarów.
Przeładunek komplementacyjny czyli cross-docking, opracowano aby wspierać proces dystrybucji. Cechuje się zminimalizowanie procesu składowania oraz polega na natychmiastowej wysyłce do odbiorcy po odbiorze dostawy. Esencją tej metody jest zbieranie produktów od kilku dostawców w jednym punkcie lub odbiór przesyłek z wielu miejsc i dostawa ich do ustalonego klienta. Kompletowanie zwykle przebiega w punkcie przeładunkowym, tzw centrum dystrybucyjnym, gdzie produkty są pobierane i kompletowane pod dane zamówienie.
